Przygoda HD na Alasce

Simon Wakelin

Kamery HD schodzą głęboko poniżej zera w alaskańskiej tundrze i udowadniają video filmowcom, że kamkordery HD na pamięć stałą wykonają każdą robotę – w każdych warunkach.

Wyobraźcie sobie tundrę na Alasce, z porywistymi wiatrami uderzającymi w wasze ciało gdy podróżujecie przez północną półkulę. Witamy na pustkowiu smaganym mroźnym wiatrem na wyścigach psich zaprzęgów Iditarod Trail Sled Dog Race, corocznej imprezie sportowej po raz pierwszy rejestrowanej całkowicie w HD.

Iditarod to tradycja budowana przez ostatnie 35 lat. Wciąż pozostaje jednym z najbardziej niezwykłych i najcięższych testów sportowych naszych czasów, jedną z najpopularniejszych imprez w sportowym kalendarzu. Wyścig przewija się przez największy łańcuch górski Ameryki Północnej, przekracza rzekę Jukon i kończy się na Złotym Wybrzeżu Norton Sound. Trasa biegnie ciężkim szlakiem, na wysokości przekraczającej 3200 stóp (960m) i niebezpiecznymi przełęczami, które opadają w ciągu kilku minut o ponad 1000 stóp (300m). W tym roku wyścig rozpoczął się w miejscowości Anchorage 4 marca, a zwycięzca przekroczył linię mety w Nome 13 marca.

‘Jeśli chcesz opowiedzieć jakąś historię, czy to poprzez obiektyw kamery, czy też piórem dziennikarza, to to jest impreza, którą należy pokazać’, mówi Greg Heister, komentator sportowy ESPN Emmy Award i producent wykonawczy filmu Iditarod Video. ‘Kiedy pomyślisz, że masz człowieka i najlepszego przyjaciela człowieka, plus to, że poruszasz się przez najbardziej zapomnianą przez Boga krainę na ziemi, to daje to nieodparty widok. To jest historia warta opowiedzenia.’

Poprzednie lata prześladowały awarie sprzętu z powodu ekstremalnie zimnych warunków. Przez lata uszkodzenie mechaniczne było solą w oku ekip filmowców i videofilmowców pokazujących drużyny współzawodniczących sportowców i ich maszerów (z ang. ‘musher’) podczas tego maratońskiego wyścigu, zaczynając w Anchorage, a kończąc w Nome 1150 mil (1840km) dalej.

Z tak wieloma ruchomymi częściami wewnątrz mechanizmu nagrywającego, ciągle pojawiały się kolejne problemy. ‘Nigdy nie było roku, kiedy nie pojawiałyby się problemy w którymś momencie,’ mówi dalej Heister. ‘Przy 40 stopniach poniżej zera kamery nie działają ponieważ napotykasz się na problemy, takie jak taśma przymarzająca do głowic.’

W zeszłym roku utworzono Iditarod Insider, stronę internetową dla informowania telewidzów na całym świecie o postępach wyścigu możliwie na bieżąco w stosunku do czasu rzeczywistego. Chociaż pomysł tworzenia codziennego materiału w sieci był dobry, pozyskiwanie tych informacji z terenu oraz dostarczanie go na ekran komputerowy stało się zadaniem niezwykle trudnym.

‘Ludzie musieli taszczyć ze sobą 400-funtowy C-Band Transmitter ponieważ wszystko było zgrywane na taśmy Beta SP,’ wyjaśnia Jan Crittenden Livingston, menadżer linii produktów firmy Panasonic. ‘Dek Beta, transmiter i komputery przewożono na miejsce przeznaczenia kilkoma samolotami. Potrzebowały one dodatkowej załogi tylko po to, by przenieść ten ciężki sprzęt..’

W tym roku Livingston połączył Panasonica z wyścigiem Iditarod, dochodząc do wniosku ze wyścig ten będzie doskonałą sposobnością aby nie tylko przetestować system P2 w jednym z najtrudniejszych środowisk na świecie, ale również by polepszyć dostarczanie materiału zdjęciowego do Internetu.

‘Była to okazja, aby naprawdę przekonac niedowiarków do naszego systemu P2 HD,’ kontynuuje Livingston. ‘Jest to niewątpliwie jedna z najbardziej wyczerpujących imprez na świecie. Wydawało się to być doskonałym wyzwaniem aby naprawdę pokazać zalety przejścia od SD do HD – zarówno jeśli chodzi o jakość obrazu, jak i szybkość jego dostarczenia.’

Wręczono 10 kamer firmy Panasonic – pięć naramiennych AJ-HPX2000 i pięć ręcznych AG-HVX200, te pierwsze wybrane ze względu na ich większy rozmiar chipa dający większą czułość przy słabym świetle, a te drugie dla ich poręcznego rozmiaru aby móc filmować w ruchu w terenie. Dodatkowo, w praktyce przetestowano również ręcznie zbudowany prototyp kamery naramiennej AG-HVX500 2/3” zanim przedstawiono ją na NAB-ie.

Mieszanina samolotów, skuterów śnieżnych i helikoptera transportowała ludzi po całym terenie aby zebrać ponad 140 godzin materiału, podążając za 87 drużynami z psimi zaprzęgami podczas tego ciężkiego wyścigu. Helikopter miał również kamerę Wescam, która nagrywała wprost na P2.

Pięciu specjalistów firmy Panasonic przeszkoliło kamerzystów Iditarod na temat tego, jak używać tego sprzętu w terenie. ‘Było dla nas najważniejsze aby upewnić się, że ludzie w terenie mają zarówno umiejętności filmowania jak i edytowania oraz zrozumienie tej nowej technologii’, podkreśla Chas ST. George, Dyrektor ds. Public Relations wyścigu Iditarod.

‘Takie zajęcia zapoznawcze przed wyścigiem były niezbędne aby poczuć tę technologię,’ wyjaśnia. ‘Oraz to, że kamerzyści wykonali dużo trudnych fotografii na zewnątrz, co jest konieczne przy takim wyścigu. Ale największym testem było to, jak sprzęt Panasonica będzie działał w terenie.’

Gdy wyścig się rozpoczął, system P2 HD pokazał natychmiastowe zalety. Zarówno AJ-HPX2000 jak i AG-HVX200 wyeliminował problemy z usterkami mechanicznymi w wyniku braku części ruchomych w ich budowie. Te kamery zdobyły serca wielu ludzi podczas tego wyścigu.

‘Byłem skrajnie sceptyczny ponieważ poddaje się te kamery każdej możliwej do pomyślenia torturze,’ mówi Heister. ‘Ale byłem strasznie podekscytowany pod koniec wyścigu ponieważ nie mieliśmy w ogóle żadnych usterek ani problemów z danymi.’

Jedynymi poważnymi usterkami doświadczonymi podczas wyścigu Iditarod – jak co roku – są te natury ludzkiej i psiej. Większość obszarów na trasie to przestrzenie otwarte na gwałtowne burze i zamiecie śnieżne. W 1997 roku zawodnik Ramey Smyth stracił koniuszek swojego małego palca gdy uderzył w zwisającą gałąź podczas pokonywania przełęczy. Przez te wszystkie lata zanotowano również kilka przypadków odmrożeń.

‘Jeśli chodzi o opowiadanie, Iditarod jest najlepszą imprezą wśród zawodów sportowych,’ wyjaśnia Hester. ‘W tym roku warunki były równie złe jak zawsze – ale z punktu widzenia dokumentalnego, jest to obraz epicki.’

Dwóch zawodników i jeden pies zgubili się na początku tegorocznego wyścigu. Niespodziewane zamiecie śnieżne pokryły szlak, zmuszając strażników z Alaska State Troopers do wkroczenia i wyratowania zaginionych maszerów – ale odmrożone nogi oznaczały, że obydwaj zawodnicy musieli być wycofani z wyścigu.

Zaginiona suczka zdołała przetrwać w dziczy przez 11 dni. Na szczęście piloci sił powietrznych dali znać reprezentantom wyścigu po tym jak zauważyli ją na opuszczonym punkcie kontrolnym.

‘Myśleliśmy że stanie się ona karmą dla wilków,’ mówi ST. George. ‘Wszędzie były ślady wilczych łap gdy jej szukaliśmy. To cud, że przetrwała tam tak długo.’

Dostarczanie klipów poprzez sprzęt Panasonica było olbrzymim krokiem do przodu w stosunku do lat ubiegłych. Codziennie materiał filmowy z kart P2 był zbierany na każdym punkcie kontrolnym i ładowany na Final Cut Pro. Ostateczna wersja była kompresowana do Flasha wersja 8 a potem załadowywana do serwera strony internetowej Iditarod Insider.

‘Insider był olbrzymim sukcesem ponieważ zdołano uchwycić wyścig na bieżąco’, podkreśla Heister. ‘W zeszłym roku mieliśmy aż 12 godzin opóźnienia pomiędzy nagraniem materiału a pokazaniem go w sieci z powodu zwykłej wagi nadajnika i wysyłaniu nagrania poprzez satelitę. W tym roku po prostu kompresowaliśmy materiał HD na laptopach i przekazywaliśmy na stronę internetową w około 10 minut.’

Naramienny prototyp AG-HPX500 równie doskonale zachowywał się w rękach kamerzysty Barry’ego Greena. ‘To jest tak jakby wzięli popularną HVX200 i dali jej więcej czasu nagrywania, więcej czułości, większy zasięg dynamiczny, większy zakres teleobiektywu, więcej opcji połączeń, więcej rozdzielczości, więcej ostrości, więcej możliwości dla ujęć wielokamerowych, więcej wejść audio i większą elastyczność z wymiennymi obiektywami’, entuzjazmuje się Green.

‘Duże, silne chipy 2/3-cala najwyraźniej dają lepsze wyniki w nagrywaniu przy słabym świetle,’ dodaje Green. ‘Jest około 1.5 otworu obiektywu szybsza niż HVX200, co jest wiele mówiące, gdyż jest to jeden z najbardziej czułych kamkorderów HD 1/3-cala na rynku.’

Green nagrywał zbliżające się psy i maszerów na początku wyścigu na nowym obiektywie Canona 16x z serii HDgc, KJ16ex7.7B, która charakteryzuje się funkcją Chromatic Aberration Compensation oraz podwajaczem (doubler) 2x. Korpus kamery AG-HPX500 posiada Chroma Aberration Circuit, który pozwala na pracę z obiektywami CAC dostępnymi zarówno u Canona, jak i Fujinona.

‘Leżenie w śniegu, unikanie zderzeń z psami i ludźmi, oznacza że musisz właściwie złapać ostrość,’ mówi Green. ‘Kamera daje wykres zasięgu przedmiotów, które znajdują się w obrębie ostrości; zasadniczo wygląda to jak histogram. Jest niesamowicie łatwe w użyciu. Im szerszy ten wykres, z tym większą ostrością ujęty jest dany obraz..’

Jeśli chodzi o obiektyw firmy Canon, Green dodaje, ’Okazało się, że obiektyw jest czysty i ostry. Ma fantastyczny zasięg przy użyciu optycznego podwajacza, i jest to bardzo fajny obiektyw za tę cenę.’

Wszystkie kamery Panasonika bardzo dobrze zniosły zimno. Kamerom zapewniono torby termiczne, ale jak mówi Heister, ‘Były one używane bardziej do transportu. Z chwilą, gdy torby zostały zdjęte, kamery były wystawione na siły natury, dzień i noc.’

Jedna ciekawostka, która świadczyła o tym, jak bardzo było zimno, dotyczyła kwestii uszkodzeń metalu: ‘Był problem z tym, jak radzić sobie z drzwiami samolotów,’ wyjaśnia Caporale. ‘Za każdym razem, gdy lecieliśmy w samolocie Cessna 180, piloci rozmawiali o zmęczeniu metalu w zimne, wietrzne dni. Jeśli pozwoliliśmy, by drzwi trzasnęły w kadłub samolotu, była spora szansa, że odpadną zawiasy. Wtedy lecielibyśmy bez drzwi w samolocie, co oczywiście nie należy do przyjemności. Najwyraźniej w ekstremalnych temperaturach metal dosłownie kruszy się jeśli poddany jest traumie.’

Już sam ten fakt wyjaśnił Caporalemu dlaczego mocowanie obiektywu zawiodło na korpusie jednej z kamer. ‘Mocowanie obiektywu doznało zmęczenia w ciągu pięciu dni w terenie,’ mówi. ‘Dosłownie sam akt podnoszenia kamery – sam ciężar jej podnoszenia – prowadzi do uszkodzeń śrub i odpadania obiektywu od korpusu.’

Na Alasce nowy system P2 HD firmy Panasonic przekroczył ograniczenia systemów opartych na taśmie i udowodnił swą wartość wszystkim zainteresowanym – włącznie ze 100 000 ludzi wchodzącymi codziennie na stronę Iditarod Insider Website. ‘Ta nowa technologia z Panasonika naprawdę wyglądała jak pomost pomiędzy starą kulturą i starym stylem życia a stylem życia, jaki powinien być,’ mówi Heister o swoich doświadczeniach z tego roku. ‘Beta SP to był ból głowy, a P2 usunęła tę migrenę. Możliwość przeniesienia materiału do Internetu w przeciągu kilku minut była niesamowita. Ludzie mogli śledzić rezultaty wyścigu, oglądać zakulisowe zdjęcia i materiały filmowe oraz dowiedzieć się więcej o systemie P2 w terenie.’

Materiał z wyścigu w HD był również pokazywany w sieci Versus (poprzednio OLN).

‘To co zrobiliśmy w tym roku to tylko czubek góry lodowej,’ dodaje Heister. ‘Pewnego dnia będziemy nadawać na żywo z każdego punktu kontrolnego na szlaku, i sądzę, że jesteśmy o wiele bliżsi do osiągnięcia tego z tą technologią.

Wyścig Iditarod w przyszłym roku zaczyna się w sobotę, 1 marca, 2008. Odwiedźcie www.iditarod.com po dalsze informacje.

‘HDVideoPro’, lipiec/sierpień 2007